Το παράδοξο με τον Τσαραντάνη

 

Χθες ο Αμαρυνθιακός στέφθηκε κυπελλούχος Εύβοιας επικρατώντας με 1-0 του Ταμυναϊκού Αλιβερίου στον μεγάλο τελικό της σεζόν. Έτσι, σε μια σεζόν στην οποία αλλιώς ευελπιστούσαν στην ομάδα ότι θα εξελιχθεί, αλλιώς εξελίχθηκε, αλλά τελείωσε όμορφα και ιδανικά με παραμονή στη Γ' Εθνική και Κύπελλο Εύβοιας για 1η φορά στην ιστορία τους.

Άλλαξε συνολικά 3 προπονητές. Ξεκίνησε ο Γιάννης Καρβέλης. Τον διαδέχτηκε ως υπηρεσιακός ο γυμναστής Βασίλης Γεωργούσης, ώσπου προσλήφθηκε ως κανονικός ο Παναγιώτης Κορομπόκης. Τη χρονιά τελείωσε ο Ερετριανός Αντώνης Τσαραντάνης.

Απολογισμός σε 13 αγώνες στο πρωτάθλημα ήταν 4 νίκες, 3 ισοπαλίες και 6 ήττες. Επί ημερών του η ομάδα πέτυχε 10 γκολ ενώ δέχτηκε 19 γκολ. Αν κάποιος δει μεμονωμένα τα στατιστικά αυτά, δεν είναι εντυπωσιακά από μόνα τους. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν τις συνθήκες υπό τις οποίες κλήθηκε να δουλέψει ο Ερετριανός προπονητής.

Συγκεκριμένα όταν προσλήφθηκε η ομάδα είχε περάσει μια σύντομη περίοδο εσωτερικών αναταραχών που σχετίζονταν με την αλλαγή της στάσης του χρηματοδότη της ομάδας, Χρήστου Σουλάκου (διαβάστε εδώ το πλήρες παρασκήνιο). Δούλεψε με ένα ρόστερ 16 βασικών παικτών, καθώς αρκετοί αποχώρησαν κατά την περίοδο της κρίσης. Συγκεκριμένα παρέμειναν οι εξής 11: Σιαράπης, Ντελέκος, Ταυταρίδης, Γκιόσι, Σαντζάκου, Τσέλλος, Πέππας, Κόκιος, Τόρα, Κυριατζής, Χατζηστάμου. Για την ενίσχυση του ρόστερ αποκτήθηκαν οι Βελής, Αλεξανδρής, Πουλιάνος Σιδέρης και Σιμιστήρας. Παράλληλα, έδωσε χρόνο και σε παιδιά της ακαδημίας λόγω καρτών και τραυματισμών αλλά και λόγω της προϋπηρεσίας του στα τμήματα υποδομών ομάδων και στην προώθηση παικτών (Καραφύλλας, Λάμπρου).

Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου Εύβοιας, το οποίο ήταν ο πρώτος τίτλος της προπονητικής του καριέρας σε επίπεδο ενηλίκων (όχι ακαδημιών). Έδωσε 3 αγώνες και πέτυχε 3 νίκες. Νίκησε στα προημιτελικά τον ΑΠΣ Σταυρού εκτός έδρας με 2-1, στα ημιτελικά τον ΑΟ Χαλκίς - επίσης - εκτός έδρας με 3-0, ενώ στον τελικό τον Ταμυναϊκό με 1-0 στο Δημοτικό Στάδιο Χαλκίδας.

Απόλυτα πετυχημένη, θα λέγαμε, θητεία για τον Ερετριανό τεχνικό. Ωστόσο συμβαίνει κάτι παράδοξο με την περίπτωση του. Κάτι στο οποίο έμμεσα αναφέρθηκε σήμερα και ο Γιάννης Τρυφωνίδης του egnomi.gr στο καθιερωμένο αθλητικό σχόλιο της Δευτέρας "Και η σωτηρία σε συνδυασμό με την κατάκτηση της πρώτης κούπας είναι και μια δικαίωση για τον Αντώνη Τσαραντάνη, τον "Αντσελότι των φτωχών" που δεν κατάφερε να αγιάσει στον Απόλλωνα Ερέτριας, αλλά έγραψε τη δική του ιστορία στον γειτονικό Αμαρυνθιακό".

Δηλαδή, ότι ο Τσαραντάνης στις 3 θητείες του στον Απόλλων Ερέτριας, την ομάδα του χωριού του την οποία υπηρέτησε και ως παίκτης επί σειρά ετών, δεν κατάφερε να αποδώσει τα αναμενόμενα με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην έξοδο και τις 3 φορές.

Η παρθενική του παρουσία ήταν στις αρχές της σεζόν 2015-16 όταν σε 8 αγωνιστικές είχε 4 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες (αντικαταστάθηκε από τον Δημήτρη Βαλκάνο). Επανήλθε ως υπηρεσιακός στα μέσα της σεζόν 2019-20 με απολογισμό, σε 9 αγώνες, 2 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες (αντικαταστάθηκε από τον Γιάννη Καρβέλη). Τέλος, πέρυσι (2023-24) ξεκίνησε πάλι αυτός τη σεζόν και σε 9 αγώνες σημείωσε 2 νίκες, 3 ισοπαλίες και 4 ήττες (αντικαταστάθηκε ξανά από τον Γιάννη Καρβέλη).

Τι γίνεται και δεν μπορεί να αποδώσει όσα απέδωσε φέτος με απόλυτη επιτυχία στον Αμαρυνθιακό; Ο 50χρονος (γεν. 1975) κόουτς και στο επάγγελμα ταξιτζής είναι φαίνεται ακόμα ένα θύμα αυτού που κατατρώει εδώ και χρόνια την Ερέτρια. Η ομάδα του Απόλλωνα "τρώει τα παιδιά της". Τόσο απλά. Πυροβολεί τα πόδια της και δυστυχώς για αυτό βρίσκεται εδώ που βρίσκεται. Κακή διαχείριση προηγούμενων διοικήσεων δεν δημιούργησαν το κατάλληλο εύφορο έδαφος ώστε να πράξει βάσει των όσων μπορεί να κάνει. Αλλά και το γεγονός ότι - όχι μόνο στην Ερέτρια - οι παράγοντες και ο κόσμος δεν έχουν υπομονή. Περιμένουν ο προπονητής να αποδώσει τα μέγιστα απευθείας. Αλλά γίνεται αυτό με ένα ρόστερ φτιαγμένο από το μηδέν όπως πέρυσι;