Η χρήση εποχή του Απόλλωνα 2014-2019

 

Ένα πρωτάθλημα Α' ΕΠΣΕ, 2 χαμένοι τελικοί κυπέλλου, ένα κερδισμένο σούπερ καπ και ντεμπούτο στη Γ' Εθνική είναι ο απολογισμός της χρυσής 5ετίας του Απόλλων Ερέτριας. Αυτά τα χρόνια κατόρθωσε να γράψει μια από τις πλέον χρυσές σελίδες της ιστορίας του με παράσημο τη σταθερότητα, το οικογενειακό κλίμα και την πίστη στους γηγενείς παίκτες.

Σημειολογικά η περίοδος αυτή εκκινεί από την αποχώρηση του Νίκου Σταματάκου το καλοκαίρι του 2014 με προορισμό την Καλλιθέα. Την σεζόν που είχε μόλις ολοκληρωθεί οι Ερετριανοί είχαν φτάσει μια ανάσα (1 βαθμός διαφορά) από το 5ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, αλλά η ισοπαλία στο Βασιλικό με τον Λήλα έμελλε να είναι μοιραία καθώς ο ΑΟ Νέας Αρτάκης προσπέρασε στη βαθμολογία μια αγωνιστική πριν το φινάλε και έτσι χάθηκε η ευκαιρία.

Έγινε, ακόμη, αλλαγή σκυτάλης τόσο σε διοικητικό όσο και προπονητικό επίπεδο. Την προεδρία ανλαμβάνει ο δικηγόρος Θέμης Κωντσιλιδης (έμεινε για 5 χρόνια επικεφαλής) και στη διοίκηση συμμετείχαν ακόμη ο Γιώργος Μπασινάς, η Γωγώ Σιαράπη, ο Νίκος Γλυκός και ο Τάκης Μητακίδης. Στην πορεία ενεπλάκησαν και ο Πέτρος Κακαβάς με τον Γιώργο Αγραφιώτη. Κανείς από το προηγούμενο ΔΣ δεν συνέχισε.

Οι Μάκης Παντελής και Νίκος Κουτλούμπασης αποχώρησαν από πρόεδρος και προπονητής αντίστοιχα με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια ριζική ανανέωση της ομάδας, η οποία προεκτάθηκε και στο ρόστερ με τους πυλώνες Γιώργο Μπασινά και Νίκο Σταματάκο (όπως προαναφέραμε) να φεύγουν για άλλους προορισμούς. Μάλιστα ο πρώτος αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, απόφαση την οποία τελικά ανέστειλε.

Πλέον ήρθε η σειρά της νέας γενιάς του τόπου να αναλάβει τα ηνία. Έτσι πρωταγωνιστές έγιναν οι Γκέρσι Τόρα, Γιάννης Μώρος, Τάκης Ρούσσος, Αλμπάν Μετσανάι, Παναγιώτης Λιατύφης, Χρήστος Ψαριανός, Κρίστι Μεμάι και Γιάννης Σταματάκος. Παρέμειναν και οι πιο έμπειροι Χρήστος Παριανός, Νίκος Βελαέτης, Νίκος Φραγκάκης, Θοδωρής Ευγενίου, Στέφανος Φουρμούζης, Χρήστος Μπασινάς και Γιάννης Κρεμασμένος, ενώ ήρθαν ο Νίκος Μητακίδης, ο Γιώργος Πεππές, ο Παναγιώτης Ρωμανός και ο Νίκος Κούτρας. Ακόμη, αγωνίστηκαν και ο Θάνος Σακκής με τον Δημήτρη Πανταζή κάτω από τα γκολπόστ. Κορυφαία μεταγραφή ο Βασιλικαριώτης στράικερ Κώστας Αγραφιώτης.

Το μοντάρισμα του - όχι και τόσο - ανανεωμένου ρόστερ, αν συγκρίνει κανείς τις προσθαφαιρέσεις συγκριτικά με τη σεζόν 2013-14, ανέλαβε ο Παναγιώτης Τοκπασίδης, ο οποίος είχε αναλαβει ξανά την ομάδα τη σεζόν 2008-09. Σε αυτό το σημείο να διευκρινιστεί πως το ρόστερ δεν ανανεώθηκε σε ότι αφορά το έμψυχο δυναμικό αλλά σε ότι αφορά τα πρόσωπα που θα ηγηθούν πλέον της προσπάθειας.

Στα φιλικά ο Απόλλων σάρωνε με μεγάλα σκορ, αλλά το ίδιο δεν συνέβη στα επίσημα. Μέτρησε 5 ήττες και μια ισοπαλία στις πρώτες 12 αγωνιστικές με τον Τοκπασίδη στον πάγκο του, ενώ στο κύπελλο ο Όλυμπο Γυμνού της Β' ΕΠΣΕ τον έθεσε εκτός συνέχειας. Άμεση συνέπεια η αντικατάστασή του από τον Γυμνιώτη Γιώργο Κρόκο ο οποίος παρότι έκανε το 4/4 κερδίζοντας τον μετέπειτα πρωταθλητή ΑΟ Χαλκίς, αντικαταστάθηκε μυστηριωδώς από τον Μιχάλη Μαύρο, ο οποίος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα με 3 ήττες και 3 ισοπαλίες στις 14 τελευταίες αγωνιστικές της σεζόν. Τελικά, ο Απόλλων κατετάγη 4ος.

Οι πρωταγωνιστές είχαν ήδη αναδειχθεί με τους Γκέρσι Τόρα και Γιάννη Μώρο να ξεχωρίζουν με 14 γκολ έκαστος, ενώ με 11 ακολούθησε ο Αγραφιώτης.

Η θέση του προπονητή είχε μείνει άδεια και η λύση ήρθε με έναν νέο στον χώρο, τον γηγενή Αντώνη Τσαραντάνη, ο οποίος είχε αποσυρθεί πριν από μερικά χρόνια από την ενεργό δράση. Παρ' ολ' αυτά δεν έπεισε (4 νίκες, 2 ήττες, 2 ισοπαλίες), με αποτέλεσμα οι ιθύνοντες της ομάδας να προσλάβουν ως υπηρεσιακό τον assistant coach και προπονητή των ακαδημιών της πόλης, Δημήτρη Βαλκάνο. Ωστόσο, μόνο υπηρεσιακός δεν ήταν καθώς έμελλε να εξελιχθεί σε πρωτομάστορα των επιτυχιών της ομάδας για τα επόμενα 3,5 χρόνια.

Μπορεί να αμφισβητήθηκε από τον περίγυρο στα πρώτα 2 χρόνια του στην ομάδα (ζήτησαν την αντικατάσταση του), αλλά στην πρώτη του σεζόν κιόλας έφτασε τη νεανική ομάδα της Ερέτριας τόσο στην 5η θέση της Α' ΕΠΣΕ όσο και στον τελικό του κυπέλλου του νόμου (!) μετά από 25 χρόνια. Η τελευταία ήταν τη σεζόν 1990-91 όταν και το κατέκτησε. Ωστόσο αυτό τη φορά έπεσε ηρωικά από τον ΑΟ Χαλκίς της Γ' Εθνικής, στον οποίο έπαιζαν ο αδερφός του, Αλέξανδρος, καθώς και ο Ερετριανός Νίκος Σταματάκος.

Η επόμενη διετία ήταν μαγική για τον Βαλκάνο και την ομάδα του καθώς τη σεζόν 2016-17 τερμάτισε 2ος όντας η μοναδική σοβαρή απειλή για τον πρωταθλητή Ταμυναϊκό, ενώ την επόμενη έμελλε να καθίσει στον θρόνο του ευβοϊκού ποδοσφαίρου ως ο απόλυτος κυρίαρχος. Εκκινώντας με ένα εκπληκτικό 11/11 και τερματίζοντας με 24 νίκες κέρδισε στη σκληρή μονομαχία τον Λήλα Βασιλικού με διαφορά μόλις 1 βαθμού. Κόντεψε να αυτοκτονήσει στα μέσα της σεζόν με τα θετικά αποτελέσματα στην αρχή να επιφέρουν τη χαλαρότητα η οποία συνεπακόλουθα οδήγησε σε μείωση της απόδοσης δεδομένου ότι είχε δημιουργηθεί η εντύπωση πως ο τίτλος είναι εξασφαλισμένος. Εν τέλει ανασυντάχθηκε και επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί.

Μετά τον τελευταίο αγώνα με τον Βατώντα στην έδρα του, οι φίλοι του Απόλλωνα πανηγύρισαν στο γήπεδο αλλά και στους δρόμους, με συνθήματα και κόρνες να κατακλύζουν το γιορτινό τοπίο. Ναι, ήταν γεγονός: Πρωταθλητές ξανά μετά από 21 άγονα χρόνια! Αφότου υποβιβάστηκε από τη Δ' Εθνική το 1998 ακολούθησαν κακές σεζόν με αποκορύφωμα τον υποβιβασμό στη Β' ΕΠΣΕ το 2005 (ήρθε βέβαια η άνοδος το 2008), εξελίξεις που δεν αναλογούν δηλαδή στην ιστορία και στο πρεστίζ του συλλόγου.

Πέτυχε ότι πέτυχε έχοντας, φυσικά στις τάξεις του τον MVP του πρωταθλήματος Άκη Καλοχωρίδη, τον κορυφαίο προπονητή της κατηγορίας, Δημήτρη Βαλκάνο, καθώς και τον πρώτο σκόρερ της Α' ΕΠΣΕ, Γκέρσι Τόρα, ο οποίος με 30 γκολ σε 30 συμμετοχές και με κάμποσες ασίστ στο ενεργητικό του ήταν ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας, βρισκόμενος σε δαιμονιώδη φόρμα. Άξιος συμπαραστάτης του ο εκπληκτικός Γιάννης Μώρος (16 γκολ), ενώ στη μεσαία γραμμή εκατοντάδες χιλιόμετρα κατέγραψαν οι Ηρακλής Μπαλόζι, Άκης Καλοχωρίδης, Γιάννης Ντουλαβέρης, Χρήστος Καρβελάς και Λέανδρος Πολυχρόνης. Ακόμη, ο Κώστας Αγραφιώτης, στην τελευταία σεζόν της ένδοξης καριέρας του, πέτυχε 11 γκολ χωρίς να λείψει από κανένα ματς, ενώ ο κίπερ Ερμής Τόρα καθώς και οι στόπερ Νίκος Βελαέτης (αρχηγός) και Γιώργος Σμπιλήρης ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για τα μόλις 15 γκολ παθητικό της ομάδας.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η επιστροφή του Γιώργου Μπασινά τον Ιανουάριο. Ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας θέλησε να πει το αντίο στον σύλλογο που αγάπησε και αγαπήθηκε. Γύρισε από τα Κόσκινα και μαζί του ήρθε και ο Θοδωρής Ευγενίου, άλλη μια ιστορική μορφή της ομάδας, καθώς με 180 συμμετοχές είναι ο 4ος στη σχετική λίστα στην Α' ΕΠΣΕ στον 21ο αιώνα με την Ερέτρια.

Αλλά αυτά τελείωσαν και το καλοκαίρι του 2018 οι ιθύνοντες και οι παίκτες στρώθηκαν στη δουλειά για να προετοιμαστούν για τη δύσκολη δοκιμασία της Γ' Εθνικής. Σε ένα πρωτάθλημα στο οποίο απαιτείται χρήμα, εμπειρία και τύχη ώστε να επιβιώσει κάποιος. Η Ερέτρια ξεκινά χωρίς κανένα από τα 3. Αναγκάστηκε, καταρχάς, λόγω έργων να αλλάξει έδρα πηγαίνοντας στο γήπεδο "Αλεξάνδρου" στη Χαλκίδα. Δεύτερον, για εκείνα τα παιδιά ήταν η πρώτη τους έξοδος από το τοπικό πρωτάθλημα και δεν είναι ότι πιο εύκολο να τα βάζεις με θαμώνες της Γ' Εθνικής όπως το Αιγάλεω και ο Αιολικός.

Παρά τις πολλές προσθήκες και προωθήσεις από την ακαδημία (Κορακιανίτης, Σεόλ, Α. Βαλκανος, Ρ. Αντζέλι, Γ. Κοκκάλας, Κ. Τσίγκας, Α. Κικίδης, Αμαραντίδης) ο Απόλλων δεν τα κατάφερε. Μόλις 2 νίκες έκανε με 59 γκολ παθητικό και 14 ενεργητικό (-45 δηλαδή η διαφορά). Έπεσε ως ουραγός και ως σάκος του μποξ των αντιπάλων με 9 βαθμούς. Πρώτοι σκόρερ ο Μώρος, ο Τόρα και ο Κοντός με 3 γκολ έκαστος. Εν τω μεταξύ η χρονιά ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς με την κατάκτηση του Σούπερ Καπ Εύβοιας τον Σεπτέμβριο νικώντας με 1-0 τον ΑΟ Χαλκίς και δείχνοντας πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο.

Μπορεί το πρωτάθλημα να εξελίχθηκε σε εφιάλτη, όμως στο κύπελλο τα πήγε περίφημα. Χωρίς να ηττηθεί έφτασε στον τελικό όπου έπεσε στα πέναλτι από τον ΑΟ Νέας Αρτάκης (3-3 η κανονική διάρκεια). Μοιραίοι στο δημοτικό στάδιο Χαλκίδας ο Ευγενίου και ο Μώρος. Ακολούθησαν επεισόδια με τον πρόεδρο, κ. Κωντσιλίδη να επιτίθεται λεκτικά στους διαιτητές κατηγορώντας τους για μεροληψία υπέρ του ΑΟΝΑ. Εν τέλει ο πρόεδρος, όπως και ο πρώην παίκτης της ομάδας, Ερμής Τόρα, ο οποίος ήταν στην κερκίδα, τιμωρήθηκαν.

Όπως έχει πει και ο Γκέρσι Τόρα πρόσφατα, οι παίκτες και ο προπονητής, τον οποίο δεν αντικατέστησε η διοίκηση παρά τα αρνητικά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα και αυτό είναι παράσημο, πήγαν απλώς για να απολαύσουν την εμπειρία και να αποκομίσουν ότι καλύτερο μπορούν, από τη στιγμή που έβλεπαν ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους. Και καλά έκαναν πιστεύω. Εμπειρία ζωής είναι...

Στα στατιστικά τώρα, πρώτοι σε αυτή την 5ετία ήταν το "φονικό δίδυμο" των Γκέρσι Τόρα (135 συμμετοχές - 86 γκολ) και Γιάννης Μώρος (132 συμμετοχές - 52 γκολ).

Μετά από όλα αυτά επήλθαν τα πέτρινα χρόνια που συνεχίζουν μέχρι σήμερα και δεν ξέρουμε μέχρι που μπορεί να καταλήξουν. Ελπίζουμε όχι όπως τα προηγούμενα, δηλαδή σε υποβιβασμό όπως το 2005...